کد مطلب:34604
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:41
ملاك تشخص انسان به چيست؟
كساني كه قائل به روح هستند و روح را به هر حال باقي ميدانند، ملاك تشخّص و من بودن من را به همان روح ميدانند، ميگويند اصلاً من كه من هستم، من بودن من و همان كه دارم درك ميكنم و ميگويم «من» كه به علم حضوري هم وجودش را درك ميكنم و مرتب خاطرات و خطوراتي هم در ذهن من پيدا ميشود و همه به يك نقطه مركزي معين وابستگي دارد (يعني آن ديدن، ديدن من است نه ديدني كه به يك مجموع نسبت بدهم، يعني ديدن ديدني است كه به يك واحد واقعي نسبت داده مي شود)، ديدن من، رفتن من، احساس كردن من، بودن من، من بودن من، شخص بودن من، هويت فردي من به روح من است. حتي صفات روحي من هم احياناً ممكن است متغير شود. اگر فراموشي واقعي وجود داشته باشد همين طوري كه بر حسب ظاهر هم وجود دارد. ما در طول عمرمان هر روز هزارها خاطره در ذهنمان ميآيد و جزء شخصيت ما از نظر روانشناسي ميشود ولي دو روز ديگر همه را فراموش ميكنيم؛ تمام جزئيات امروز، فردا فراموش ميشود، حتي چيزهايي هم كه در حافظه ما جايگير مي شود و خيال مي كنيم در حافظه مان مانده، بعد تدريجاً فراموش مي شود. بنا بر اين جنبههاي روحي ما مرتب تغيير و تبديل پيدا ميكند ولي اينها به منزله اعراض و عوارضي است كه بر من وارد مي شود و از من گرفته مي شود ولي خود من هيچ وقت محو نمي شود، خود من هميشه هست و به چيز ديگر هم تبديل نميشود.
مجموعه آثار شهيد مطهري ج4 - معاد
شهيد مطهري
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.